Waarom voeren we een audit uit?  Omdat het moet voor het certificaat?
Maar... 'moeten' levert niets op. De organisatie moet het “willen”. Pas dan heeft een interne audit meerwaarde voor de organisatie.
Zeker, je kunt met een interne audit verantwoorden dat je je aan wetten, regels en richtlijnen houdt. De belangrijkste redenen om interne audits uit te voeren is echter dat je wilt verbeteren. Je streeft er bijvoorbeeld naar de beste zorgorganisatie te zijn in de wijde omtrek, of je hebt als doel de allerbeste zorg te leveren aan je cliënt/patiënt.
Ik ga je stap voor stap helpen om meer uit de interne audits te halen.

Je hoeft maar te googelen op ‘cliënt centraal’ en je ziet deze kreet terug bij allerlei zorgorganisaties. We roepen allemaal: ‘onze cliënt staat centraal!’ Maar is dat werkelijk zo? Het zou mooi zijn, want door de vraag van de cliënt centraal te stellen is het mogelijk om échte kwaliteit van zorg te bieden. Goede zorg bestaat uit meer dan de hulp waarvoor betaald wordt; goede zorg gaat ook over aandacht voor - en welbevinden van de cliënt. Daardoor verbetert de situatie van de cliënt, en dat is toch waar het ons allemaal om te doen is.

Helaas is de praktijk weerbarstig, wat met de mond beleden wordt is lang niet altijd werkelijkheid.

En daar stond ik dan… Naast de snelweg in het pikkedonker, in mijn auto waarvan de binnenverlichting het al langer niet meer deed en waarvan de koplampen het zojuist hadden begeven.

Met nog resten witte verf op mijn handen, schraal van het schrobben, ben ik deze blog aan het typen.

Vandaag hebben we een goed voornemen in praktijk gebracht. We hebben de kelder geschilderd. Onze kelder kwam regelmatig blank te staan, de muren waren dan ook afgebladderd en, vreemd genoeg, roze gekleurd. Nadat een aannemer wat reparaties had verricht moest het er toch eindelijk een keer van komen: de kelder opknappen. Wel iets om tegenop te zien, want op 8 vierkante meter kun je een hoop rommel kwijt.

Toen mijn kinderen klein waren stelden ze overal de vraag ‘waarom’ bij.

“Zo… nu gaan we je jas aantrekken” … ”Waarom?”
“Het is tijd om naar bed te gaan” … ”Waarom?”
“Nee, je krijgt geen snoepje” … ”Waarom niet?”

Met 4 kinderen heb je heel wat waaromvragen te beantwoorden. Op een gegeven moment ben je het ge-waarom zo beu dat je haast vergeet dat het zoeken naar het waarom essentieel is voor de ontwikkeling van je kind.

En dat het je ook in je werk heel veel kan brengen, zoals in het volgende geval:

Ik ben níet zo’n sporter. Vind het wel lekker om een eindje te fietsen, maar het hoeft voor mij níet zo hard te gaan.

Mooi weer vandaag, ik ontvlucht mijn BTW-aangifte, stap op de fiets en ga een eindje door de natuur. Manlief is naar de schaatsbaan om zijn prestaties daar te verbeteren. Hij rijdt al harder dan Ard Schenk in zijn tijd, maakt rondjes van 40 seconden.

Je bent gek dat je in het buitengebied gaat wonen! En hoe moeten je kinderen dan naar school? Denk eens aan je kinderen!
Dat kregen we 16 jaar geleden te horen toen mijn man en ik met onze 4 jonge kinderen verhuisden naar het mooie platteland van Brabant. Heerlijk, vonden wij. Rust, ruimte. Voor de kinderen de wijde wereld en de natuur om in te spelen en van te leren.

Tandartsen, breek me de bek niet open. Je kunt niet met en niet zonder ze. Deze zorgverleners zijn ook nog eens een vreemde eend in de bijt. De mond wordt niet gezien als deel van het menselijk lichaam. Althans, zo denken de zorgverzekeraars er over, want voor de tandheelkundige kosten moet een aanvullende verzekering worden afgesloten.